غزه امتحان ظهور

 Gaza, a city in Palestine with over 1.5 million populations, has been besieged by Zionist usurper forces for a long time. Gaza's oppressed and wronged people are now in their worst situation and are deprived of first needs of living. For which reasons?  Why Zionist forces don't allow any necessary thing to come to Gaza strip?  Only because its people are supporting Hamas? About two years ago, Palestinians voted Hamas to be the ruling power to their country. Is this a big fault? One of the greatest human disasters of several decades is happening and international associations are in complete silence and strangulation.

You always make resolutions even for the least word on history forged by Zionist forces and don't even allow any scientific work to be done on how these Zionist forces were made. You who always make resolutions on small problems of independent countries like Syria, Lebanon, Iran and Afghanistan! You who always talk about human rights and the need to have human rights ... aren't it the right time to open your eyes and see the realities? Haven't you seen the bullet which has gone into a suckling baby's stomach? Speaking the truth, for what sins have they been killed? Don't you see the tears of oppressed mothers and children of Gaza who are crying for their fathers, husbands, brothers, sisters and mothers? Believe that your acting will be kept in nation's historical memory, and no longer will be disintegrated because of this partisan acting of yours and a new system will be ruled over international associations. A kind of system based upon justice and human rights, which you have never heard anything about it.

To international associations: What has become to you? You're crying for Arabs to be united has made the world deaf. Why are you so silent about Zionists' weak and absurd crimes? Aren't Palestinians and people of Gaza of the same race and religion and gender of yours?  Is it wrong that people of Gaza, themselves, chose Hamas? So why some of you Arabian governments, along with western cruel governments have boycotted Hamas and are supporting surrounding Gaza in Hinder?  When are you going to wake up?  When are you going to take yourself out of cruelty? You must know that an Islamic vigilance is taking up and if you don't correct yourself, without any doubt, would be taken away by your own nation and Islamic governments will be ruling your country. Come with this crowd of Muslims of the whole world before it drowns you ...

To Arabian governments: Your situation is really critical. Don't you remember Anvar Sadat? Have forgotten that his chest was opened by Muslim fighter martyr Khalid eslamboli? Why don't you learn a lesson from those before you? Haven't they gone around the world to see what happened to those who were before them? Can't you open Passage of Rafah to your fellows?  You can do but the fear of Zionists and American government and devoting to them has made you unable to do this. So know that your falling is soon.

To Hosni Mobarak and its regime in Egypt: To you Hosni Mobarak ruling to Egypt for 27 years and have make a dictatorship for yourself. We warn you that the ending of pharaonics and coptics would be nothing but death and suffering. And what fires and tortures are made ready for them in futurity. So, either change your route or wait for revolutions of Khalid Eslambolis and what a bad fate is waiting for you if you do so.

To Zionists regime: What have Gaza's people done to you? Isn't it right that they just want life and voting right? So, why don't you respect their primitive right? Is it lawful that you don't allow any food packages like milk powder and meat and etc. to enter to Gaza strip? What fault and crime have Palestinian children done that they have to lose life because of the lack of food and sanitation? Do you stand this kind of violence on children? You who claimhuman rights, why do you reject the rights of Palestinians and residents of Gaza strip?

To Arab people and world's Muslims: We say this to ourselves and all the Muslims all over the world: Stand Up.  It's time to answer Gaza's call for help. Muslims of Lebanon, Syria, Egypt, Iraq, Iran, Afghanistan, Pakistan, Malaysia, Indonesia, African and European and south American  countries, and Muslims of America ! We must unite and end surrounding of Gaza.

 To Muslims of Gaza: You, oppressed people of Gaza know that we Muslims of Iran and all over the world haven't forgotten you and will not cease until complete breaking of the surrounding of your city. In the path along freedom of Gaza and our common value which is the freedom of Palestine, we will not cease and will go on...

And the last word:  Standing till the end...     WWW.GAZA.IR

هنگامی که در سال 1993، معاهده صلح بین سازمان آزادیبخش فلسطین و اسرائیل به امضا رسید، نام محمود عباس، بیش از هر زمان دیگری در خاورمیانه بر سر زبان‌ها افتاد. از این دوران به بعد، او به «معمار صلح» بین ساف و اسرائیل و «مرد شماره دو» فلسطین شهرت یافت.  

محمود عباس که نام کامل او «محمود عباس میرزا»ست، اکنون در رأس دولت خودگردان قرار دارد و از بذری که در سال 1993 کاشته است، حفاظت می‌کند. اصولا اگر بخواهیم سیاست‌های او یا حتی شخص وی را بشناسیم، چاره‌ای نداریم تا به گذشته برگردیم و نام و جایگاه «محمود عباس میرزا» را در تاریخ جستجو کنیم و بی‌تردید درخواهیم یافت که وی از چهره‌های بسیار مهم و جنجالی تاریخ معاصر خاورمیانه است. نام كامل وی، «محمود رضا عباس میرزا» است. او در سال 1935 و در شهر «صفد» فلسطین، در دورانی که فلسطین تحت قیمومیت انگلیس بود، در خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمد. نویسنده چپ‌گرای فلسطینی «عبدالقادر یاسین» در روزنامه «الاسبوع العربی»، چاپ قاهره در تاریخ 13/1/2000 می‌ نویسد: محمود عباس، فردی بهایی است. نام اصلی او محمود عباس میرزاست و از یک خانواده ‌ایرانی‌الاصل است و زمانی که بهایی‌ها تحت فشار دولت ایران بودند، این کشور را ترک کرد.سرلشکر ستاد مصر «صلاح‌الدین سلیم» که اکنون در دوران بازنشستگی با نام مشاور و کارشناس با دو مؤسسه «مرکز ملی مطالعات خاورمیانه» و «مرکز مطالعات عربی» در قاهره همکاری دارد، گفتار عبدالقادر یاسین را تأیید می‌کند.تاکنون بسیاری از شخصیت‌های فلسطینی با این عقیده همراهی کرده‌اند، اما هیچ‌کس تاکنون نتوانسته است مدرکی تاریخی و علمی که اهل علم را متقاعد کند، ارائه دهد، اما عوامل این شک و شبهه از کجا برخاسته است؟ یکی از این عوامل، نام ابومازن و محل تولدش است که باعث تشکیک در هویت ملی‌ او شده است. مجمل این عوامل به شرح زیر است:
1ـ نام کامل او محمو‌درضا عباس میرزاست؛ ترکیب دو نام «رضا» و «عباس» در خانواده‌های فلسطینی اصلا رایج نیست و عمدتا در خانواده‌هایی به کارمی‌رود که دارای ریشه فارسی هستند. 2ـ نام فامیلی میرزا نیز در بین عرب‌ها و به ویژه فلسطینی‌ها اصلا رایج نیست، بلکه نامی تقریبا صددرصد ایرانی به شمار می‌رود.
3ـ نام میرزا به رغم آن که معانی خاصی در بین ایرانی‌ها دارد، اما در بین بهایی‌های ایرانی نیز مرسوم بوده که از نام «بهاء»، عباس میرزا گرفته می‌شده است. از همین رو، آنهایی که محمود‌عباس را بهایی می‌دانند، بر این باورند که نام او (میرزا ) از مؤسس فرقه بهاییت و نام عباس از «عباس افندی» (متوفای 1921) در فلسطین گرفته شده که یکی از عناصر کارساز بهاییان در فلسطین شمرده می‌شد.
4ـ بهاییانی که از ایران رفته و در فلسطین مستقر شده‌اند، عمدتا در شهرهای حیفا (که در نزد بهاییان مقدس است) و صفد استقرار یافته‌اند و محمود عباس (ابومازن) خود متولد صفد است.
دو تن از چهره‌های اسلامی فلسطین که نخواستند نامشان فاش شود، اظهار می‌دارند که دلیلی بر بهایی بودن ابومازن نیست، حال آن که در بین فلسطینی‌ها این امر مشهور است، علاوه بر آن که جنبش اسلامی فلسطین بنا بر دین و مذهب با محمود عباس برخورد نمی‌کند، بلکه بر پایه اندیشه‌ها و برنامه‌های محمود عباس با او برخورد می‌ نماید. در ضمن این که محمود عباس تاکنون در این‌باره موضعگیری هم کرده و اعلام داشته است که او مسلمان سنی است و بهایی نیست.
یکی از چهره‌های سیاسی فلسطینی که هم سن و سال ابومازن است و از کوچکی او را می‌‌شناسد، تأکید می‌کند که پدر محمود عباس را می‌‌شناسد که یک کشاورز مسلمان بوده است. در همین حال، دو دیدگاه دیگر هم وجود دارد؛ یکی می‌گوید که ‌این خانواده بهایی بودند و تلاش کردند که عقیده خود را مخفی نگاه دارند و تاکنون نیز همین مسیر را گذرانده‌اند و دیدگاه دیگری می‌گوید که آنها با هویت بهایی ایرانی به صفد آمدند، اما سرانجام به اسلام روی آوردند و از همین روست که محمود عباس خود را یک مسلمان سنی می‌داند.
ابومازن از معدود مؤسسان الفتح (جنبش آزادیبخش فلسطین)است که از ترور اسرائیلی‌ها و تقدیر مرگ، جان سالم به در برده و زنده باقی مانده است. آنچه مسلم است، این که وی هیچ وقت تا کنون در لیست نقشه ترورهای «موساد» قرار نداشته، حال آن که بسیاری از مؤسسان فتح یا ترور یا در معرض‌ آن قرار داشته‌اند. برخی بر این عقیده‌اند که‌ اندیشه‌های محمود عباس او را از لیست ترور خارج کرده است، به خصوص آن که او از قدیم یک «واقع‌گرا» تلقی می‌شد که محصول آن اعتراف به امر واقعی به نام اسرائیل بود.
محمود عباس، رشته حقوق را در مصر خواند و دکترایش را در شوروی سابق گرفت. در تاریخ معاصر فلسطین به جز معاهده «اوسلو» چیز درخشانی در کارنامه‌اش نمی‌بینیم، اما با این همه، همیشه تلاش داشته مکان خود را به شدت در جایگاهی تأثیرگذار قرار دهد. شاید به دلیل ایفای نقش مرتبط با صهیونیست‌ها از سال 1976 بوده که یاسر عرفات، ناچار شد او را در مقام مهمی در سازمان آزادیبخش فلسطین نگه دارد، چرا که یاسر عرفات آدمی نبود که به ‌این راحتی برای خودش یک جانشین بالفعل درست کند. محمود عباس به ارتباطات سری‌اش با چپ‌ها و صلح‌گرایان اسرائیلی از سال 1976 در کتابش با نام «راه به سوی اسلو» اعتراف می‌کند و می‌گوید: پس از اجلاس مجلس ملی فلسطین در سال 1976 که ساف به ‌ایجاد ارتباطات با اسرائیلی‌ها تصمیم‌گیری كرد، من خطوط تماس با چپ‌های اسرائیلی و نیروهای موسوم به صلح اسرائیلی را به وجود آوردم. «لائیک‌گرایی» وی و نیز واقع‌گرایی‌اش از او یک چهره محبوب نزد سیاستمداران اسرائیلی ساخته است، به گونه‌ای که وقتی در سال 2003 در عصر یاسر عرفات به منصب «نخست‌وزیری» انتخاب شد، «یوسی بیلین»، وزیر دادگستری اسرائیل درباره او در تاریخ 12/3/2003 در روزنامه «یدیعوت احارنوت» می‌نویسد: تعیین او در پست نخست‌وزیری یک فرصت ایجاد می‌کند، چه بسا آخرین فرصت برای رسیدن به یک توافق تاریخی با یک مجموعه ملی لائیک در رهبری فلسطینی‌ها. از دست دادن این فرصت ما را در برابر جنبش اسلام‌گرایانی قرار می‌دهد که شرایط سختی را برای ما پدید خواهند آورد.

ابومازن تاکنون مواضع سیاسی عجیبی در قبال اسلام‌گرایان فلسطینی و حتی انتفاضه فلسطینی‌ها اتخاذ نموده و آن را در بهترین شرایط، اقدامی بیهوده معرفی کرده بود، اما بدون شک یکی از بدترین مواضع وی در معاهده سال 1995مشهور به پیمان «بیلین ـ ابومازن» تجلی یافته است. برخی از مهم‌ترین‌ بندهای این پیمان عبارت است از: ـ منطقه ابودیس در نزدیکی قدس، به عنوان پایتخت دولت فلسطین به جای شهر قدس خواهد بود. ـ اقدامات لازم برای جلوگیری از فعالیت اسلام‌گرایان اتخاذ خواهد شد.ـ شهرک‌های یهودی‌نشین بنا بر وضعیت فعلی آنها باقی خواهد ماند.ـ طرح بازگشت آوارگان فلسطینی منتفی خواهد شد. ـ اندیشه محو اسرائیلی از کتب آموزش دروس فلسطینی‌ها، پاک خواهد شد. عبدالباری عطوان، رئیس تحریریه روزنامه «القدس العربی» ارتباط محمود عباس و انتفاضه را از روزهای آغازین بسیار بد توصیف می‌کند و در تاریخ 27/11/2002 در این‌باره می‌نویسد: آقای ابومازن از روز اول ضد انتفاضه بود، چه برسد به بخش نظامی انتفاضه. تاکنون ابومازن با افتخار و عظمت از انتفاضه فلسطین یاد نکرده است؛ نه در انتفاضه اول و نه دوم. در همین راستا او نه تنها زبان به مدح عملیات مقاومت در فلسطین نگشوده که بارها آن را نکوهش شدید كرده است. از همین روست که در مصاحبه با روزنامه الشرق‌الاوسط در 31/10/2000 می‌گوید: انتخاب جنگ در نزد فلسطینی‌ها، غیر وارد است، تنها انتخاب موجود، گفت‌وگو برای صلح است. او در این مصاحبه به آنها که مقاومت را برگزیدند، می‌‌تازد و آنان را عدم‌گرایانی توصیف می‌کند که نه به حل صلح‌جویانه معتقدند و نه به مشروعیت بین‌المللی. در دیدگاه ابومازن، آنان هیچ جایگاهی نزد مردم فلسطین ندارند. با همین دیدگاه‌ها، وقتی که ابومازن به نخست‌وزیری فلسطین رسید، روزنامه احارنوت اسرائیلی به نقل از خبرگزاری رویترز نوشت: وظیفه اصلی دولت ابومازن، مخالفت با جنبش‌های جهادی فلسطینی، همچون حماس و جهاد اسلامی است تا از اقدامات آنها علیه امنیت اسرائیل جلوگیری کنند.
از سال 2000 تاکنون، ابومازن در مظان این اتهام بوده است که وی بالاخره آتش جنگ داخلی را در بین فلسطینی‌ها شعله ور می‌کند، چرا که عمده سیاست‌های وی، متوجه ریشه‌کنی این جنبش‌ها از صفحه معادلات سیاسی فلسطین بوده و به همین دلیل است که امروز و در حالی که سرزمین‌های اشغالی شاهد درگیری‌های داخلی فلسطینی بوده ، حماس و جهاد اسلامی فلسطین، ابومازن و سیاست‌های او را مسبب خون شهروند فلسطینی در سرزمین های داخلی می‌دانند.
از روزی که پیمان «اسلو یک» در تاریخ 13/9/1993 بین اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین به امضا رسید، بیشتر کارشناسان فلسطین، انتظار برخورد بین نیروهای لائیک و لیبرال در ساف و جنبش اسلامی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین را داشتند، اما از دوران ورود مرحوم یاسر عرفات به فلسطین اشغالی، هر بار با سیاست‌های وی و نقش انکارناپذیری که در ایجاد اتحاد بین صفوف فلسطینی‌ها داشت، این امر به تعویق می‌‌افتد. با جانشینی ابومازن و به قدرت رسیدن وی، عملا فردی در بین نیروهای رهبری ساف و الفتح به قدرت می‌رسید که از پتانسیل بسیار بالایی برای برخورد با فلسطینی برخوردار بود. حمایت‌های بی‌دریغ آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها از وی برای قلع و قمع اسلام‌گرایان، عملا او را به ‌اندیشه‌هایی خطا كشانده و از همین منظر بود که با به قدرت رسیدن حماس در یک انتخابات آزاد پارلمانی، ابومازن بسیاری از معادلاتش را نقش بر آب دیده و عملا پایه‌های صلحش با اسرائیل در اسلو یک و دو را با شکست همراه می‌دید.
در مبادی و اصول پیمان اوسلو آمده است: «زمان پایان دهه‌های برخورد و کشمکش بین دو طرف اسرائیلی و فلسطینی فرا رسیده است و اکنون دو طرف به حقوق قانونی و سیاسی متبادل یکدیگر اعتراف می‌کنند و برای همزیستی مسالمت‌آمیز و با عزت و امنیت متقابل تلاش خواهند نمود و در زمینه تحقق تسویه حساب صلح آمیز، عادلانه و دایمی و فراگیر و مصالحه‌ای تاریخی تلاش خواهند كرد.
از روزی که‌ این پیمان به امضا رسید تاکنون، جز چند مقوله غیر استراتژیک و غیر راهبردی، اسرائیل همه بندهای آن را نفی کرده است و بدیهی‌ترین حقوق فلسطینی‌ها را زیر پاگذاشته و به جای اعتراف به حقوق مشروع فلسطینی‌ها، بنا بر همین پیمان اوسلو، تاکنون ده‌ها هزار نفر فلسطینی را شهید و یا مجروح و خانه‌نشین کرده است.

پیمان «اسلو 2» که در قاهره در تاریخ 4/5/1994 به امضا رسید، نیز گرهی از كار فلسطینی‌ها باز نکرد، این در حالی بود که در این پیمان، بندهایی وجود دارد که به خروج اسرائیل از برخی مناطق اشغالی، شکل‌گیری نظام امنیتی ـ اقتصادی و سیاسی دولت خودگردان فلسطین تصریح دارد. با این همه و به بهانه‌های مختلف، رژیم اسرائیل از انجام تعهدات خویش سرباز زد و آن را زیر پای خود له كرد. اکنون بیش از یک سال است که با به قدرت رسیدن دولت حماس در فلسطین، ابومازن به عنوان رئیس نظام فلسطینی، همگام با فشارهای بین‌المللی و قطع کمک‌های مالی بین‌المللی، از دولت حماس می‌خواهد به پیمان و یا همان معاهده اوسلو یک و دو، اعتراف کند و دولت اسرائیل را به رسمیت بشناسد؛ امری که تا کنون دولت حماس از آن اجتناب کرده و به جای آن خواستار تشکیل دولت وحدت ملی شده است، اما جریان پر قدرت «کادرهای قدیمی الفتح» که از نیروهای نزدیك ابومازن به شمار می‌روند، با راه‌اندازی کارنوال‌های درگیری‌های نظامی در نوار غزه و بخش‌های از کرانه غربی، تلاش کردند تا حماس را منادی جنگ داخلی در سرزمین‌های اشغالی معرفی کنند و همگام با فشارهای بین‌المللی خارجی، راه سقوط دولت حماس را در داخل هموار کنند. این در حالی است که نیروهای مرکزی جنبش ملی فلسطین «الفتح» سال‌هاست که از نگرش جدید در بازسازی و نوسازی تشکیلات ساف و الفتح در داخل طفره می‌‌روند و از این اقدام سرباز می‌‌زنند. این اقدام اگر در فضایی دمکراتیک و عادلانه برگزار شود، بعید نیست که بسیاری از کادرهای کنونی ساف و الفتح جای خود را به نسل جدید بدهند و خود از صحنه سیاسی به کناری روند، اما این اقدام بعید است تا ماه‌ها و حتی سال‌هایی نزدیک به وقوع بپیوندد و بدون شک یکی از بازیگردانان اصلی این ماجرا محمود عباس است .

جنایات رژیم جعلی اسرائیل با چراغ سبز آمریکا روز به روز بیشتر می‌شود.جنایاتی که بسیاری از سازمانهای بین المللی و کشورهای دور و نزدیک چشم خود را بر آن بسته‌اند.و اکنون غزه...نوار غزه کجاست؟نوار غزه، باریکه‌ایست در غرب سرزمینهای اشغالی فلسطین، در کنار دریای مدیترانه.منطقه نوار غزه ۴۱ کیلومتر طول و از ۶ تا ۱۲ کیلومتر عرض دارد و مساحت کلی آن در حدود ۳۶۰ کیلومتر مربع می‌باشد.در این منطقه بیش از 1،300،000 نفر فلسطینی ساکن هستند.نواره غزه دارای بیشترین تراکم جمعیت مسکونی در جهان است و در هر کیلومتر مربع از آن بیش از26،400 نفر زندگی می‌کنند.

اسرائیلیها با استفاده از دیوار حائل بتونی با ارتفاعی بین 5 تا 7 متر این منطقه را محاصره و عملاً آنرا به یک اردوگاه بزرگ نگهداری اسراء تبدیل کرده‌اند.با وجود این مقدار جمعیت، مردم ساکن در غزه از کمترین امکانات اولیه برخوردارند که البته آن را هم سازمانهای حقوق بشر ارسال کرده و مقداری را از مرزهای مصر وارد می‌کنند.از آن جهت که کلیه امکانات و خدمات باید زیر نظر رژیم صهیونیستی به این منطقه وارد شود، این رژیم با قطع برخی خدمات مانند: برق، آب و... و همچنین ممانعت از ورود مواد غذایی، دارو و... فلسطینیان ساکن در این محدوده را به شدت تحت فشار قرار می‌دهد.اسرائیل در غزه به دنبال چه هدفی است؟دولت جعلی اسرائیل با تحت فشار قرار دادن فلسطینیان در این منطقه و دیگر مناطق فلسطینی نشین سرزمینهای اشغالی، قصد شکستن روحیه مقاومت و مبارزه مردمی آنان را دارد.روحیه‌ای که پس از گذشت بیش از 60 سال از اشغال سرزمین فلسطین، هنوز در فلسطنیان موج می‌زند و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود و باعث شده تا اسرائیل دجار آشفتگی درونی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و حتی نظامی گردد.و اما امروز...وظیفه مسلمانان جهان در شرایط کنونی فقط محکوم کردن نیست.هر انسان مسلمان آزاده ای که در برابر این ظلم آشکار سکوت کند، نه تنها به مردم فلسطین خیانت کرده، بلکه به خود و انسانیت و شرف و مردانگی نیز خیانت نموده است.پس ای مسلمان ساکت منشین.

اگر چه غزه بيش از 360 کيلومتر مربع مساحت ندارد، اما بيش از يک و نيم ميليون انسان را در خود جاى داده و صدها هزار انسان ساکن در اين منطقه، هفته‌ها و بلکه ماه‌هاست جهان را به بازخوانى اعلاميه جهانى حقوق بشر فرا مى‌خوانند. براي خالي نماندن عريضه "مکسويل گلارد" هماهنگ‌ کننده‌ کمک‌هاى انسانى سازمان ملل متحد در سرزمين‌هاى اشغالى واقعيت را گفته است که «وضعيت نوار غزه، تعدى به کرامت انسانى است و ابعاد ناگوارى را بر جاى مى‌گذارد. بسيارى از مردم هزينه بسيار گزافى را پرداخت مى‌نمايند، زيرا روزانه براى دستيابى به غذا و آب کافى براى اطعام کودکان خود مبارزه مى‌کنند.» بر اساس گزارش‌ها و رصدهايي از قبيل ديده باني حقوق بشر، بيش از سه هفته است که مرزهاى غزه حتى براى ورود خبرنگاران خارجى و تهيه گزارش، مسدود شده و سوء تغذيه‌ مزمن زنان و کودکان و کم خونى آنان، با تشديد محدوديت‌هاى تحميلى توسط تل‌آويو، زير تاريکى گسترده، با ترس و ناامنى و گرسنگى مضاعف و محدوديت‌هاى درمانى، درهم آميخته است. اين در حاليست که شوراى امنيت سازمان ملل، ناتوان از هرگونه اقدام عملى و اعمال فشار مؤثر بر رژيم صهيونيستي، مهر تأييدى بر تحليل سفير تل‌آويو در سازمان ملل مى‌زند. "دن گيلرمن" پس از آنکه شوراى امنيت به‌خاطر رأى منفى آمريکا نتوانست ‌بيانيه‌اى را در اعتراض به اقدامات ضدانسانى اسراييل در غزه تصويب کند، گفت:«شوراى امنيت وقت خود را تلف مى‌کند. اسراييل نيازي به صدور بيانيه از طرف شوراى امنيت ندارد.»

 راديو رژيم صهيونيستي اعلام كرد كه نخست‌وزير و وزير جنگ اين رژيم، در سفري مخفيانه به اردن با ملك عبدالله دوم، پادشاه اين كشور ديدار كرده‌اند.به گزارش خبرگزاري فرانسه ، در اين ديدار كه روز سه‌شنبه انجام شده است، پادشاه اردن از رهبران صهيونيست خواسته است دست به حمله‌ي نظامي عليه نوار غزه نزنند. سخنگوي ايهود المرت، ‌نخست‌وزير رژيم صهيونيستي از اظهارنظر در خصوص اين گزارش خودداري كرد.براساس اين گزارش المرت و باراك به پادشا اردن گفته‌اند كه اسراييل نمي‌تواند در برابر موشك‌هاي شليك شده از سوي فلسطينيان دست بسته بنشيند.روزنامه الحيات - چاپ لندن - نيز نوشت: در اين نشست دو طرف در باره مذاكرات فلسطين - اسراييل گفت‌وگو كردند كه پادشاه اردن بر لزوم ادامه اين مذاكرات تا دستيابي به راه‌حل تشكيل دو كشور مستقل تاكيد كرد.پادشاه اردن در اين ديدار گفته است: تشكيل كشور فلسطين براي اردن منافع استراتژيك دارد و پيش‌شرطي براي صلح منطقه محسوب مي‌شود.وي هم‌چنين از رژيم صهيونيستي خواسته است اقداماتي فوري براي از ميان بردن رنج و عذاب مردم فلسطين و ايجاد فضايي مناسب براي ازسرگيري مذاكرات انجام دهد.براساس گزارش اين شبكه‌ي راديويي، پادشاه اردن براي جلوگيري از هرگونه رويارويي احتمالي رژيم صهيونيستي با كشورش كه بسياري از فلسطينيان را در خود جاي داده است، اين اقدام را انجام داده است.اين در حالي است كه روز چهارشنبه حداقل هزار تن از مردم اردن در اعتراض به محاصره‌ي نوار غزه در امان، پايتخت اين كشور دست به تظاهرات زدند.

داود شهاب سخنگوي جنبش جهاد اسلامي فلسطين در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در غزه درباره تصميم شيمون پرز رئيس رژيم صهيونيستي براي شركت در اجلاس گفت وگوي اديان در نيويورك نيز اظهار داشت: مهم است بدانيم، پرز و ليوني وزير امور خارجه رژيم صهيونيستي نماينده يك جريان ديني نيستند كه درباره آن در اجلاس گفت وگو شود، بلكه آنها نمايندگان رژيمي سياسي هستند كه از دين بهره برداري كرده‌اند. آنها براي كسب اهداف و مقاصد سياسي در راستاي منافع رژيم صهيونيستي در اين اجلاس شركت خواهند كرد.شهاب دعوت از رژيم صهيونيستي براي شركت در اجلاس گفت وگوي اديان را به طور كامل غيرقابل قبول دانست و گفت: اين امر با اصول و مباني ملي و اسلامي ما به عنوان عرب و مسلمان در تعارض است، لذا نبايد دولت ها و شخصيت ها در آن شركت كنند.

پادشاه عربستان و رييس جمهور مصر طي نشستي در قاهره به بررسي آخرين تحولات منطقه پرداختند.سليمان عواد سخنگوي رياست جمهوري مصر، اعلام كرد كه حسني مبارك رييس جمهور مصر و ملك عبدالله بن عبدالعزيز پادشاه عربستان، طي نشستي در قاهره در خصوص آخرين تحولات مربوط به كنفرانس بين‌المللي صلح خاورميانه كه قرار است ماه جاري ميلادي در شهر آناپوليس آمريكا برگزار شود بحث و تبادل نظر كردند. وي همچنين تصريح كرد: «طرفين در خصوص روند صلح بين اسراييل و فلسطين و هم چنين اوضاع سياسي لبنان و تحولات عراق بحث و گفت‌وگو كردند.» عواد در خصوص احتمال برگزاري نشست سه جانبه بين مصر، عربستان و ليبي كه گفته مي‌شد امروز (يكشنبه) در قاهره برگزار مي‌شود عنوان داشت: «رييس جمهور مصر تمام تلاشش را براي متحد ساختن كشورهاي عربي و رفع اختلافات در روابط كشورهاي عربي به كار بسته است و اين نشست نيز با هدف عادي سازي روابط بين دو كشور دوست عربستان و ليبي برگزار مي‌شود.» وي تصريح كرد: «معمر قذافي رهبر ليبي و ملك عبدالله بن عبدالعزيز دو رهبر عربي هستند كه خالصانه و دلسوزانه به دنبال حل مشكلات جهان عرب هستند.» وي در ادامه در خصوص كنفرانس بين‌المللي صلح خاورميانه اظهار داشت: «رهبران مصر و عربستان در اين نشست تاكيد كردند كه اين كنفرانس بايد به پيشبرد روند صلح در منطقه منجر شود و نتايج محسوسي در حل بحران بين كشورهاي عربي و اسراييل از اين نشست اتخاذ شود.» سخنگوي رياست جمهوري مصر در ادامه تاكيد كرد كه مقامات عربستان و مصر مطرح ساختن موضوع بازگشت اراضي اشغال شده عربي به ويژه بلنديهاي جولان و ايجاد كردن فضاي لازم جهت پيشبرد صلح بين اسراييل، سوريه و لبنان را از ديگر موضوعات مهمي دانستند كه بايد در كنفرانس بين‌المللي صلح مطرح شود. وي هم‌چنين عنوان داشت: «ملك عبدالله مبارك را در جريان نتايج سفرهاي دوره‌يي‌اش به كشورهاي اروپايي قرار داده است.»